သမၺဳေဒၶဂါထာေတာ္

သမၺဳေဒၶဂါထာေတာ္ႀကီး..

################

သမၺဳေဒၶဂါထာေတာ္သည္ ျမတ္ဗုဒၶေဟာၾကားခဲ့ေသာ ဂါထာမဟုတ္ပါ။

သမၺဳေဒၶဂါထာေတာ္ျမတ္သည္ ပိဋကတ္သံုးပံုတြင္ ပါဝင္ေသာ ဂါထာလည္း မဟုတ္ပါ။

သမၺဳေဒၶဂါထာကို မည္သူက စတင္ဖြဲ႔ႏြဲ႔ သီကံုးခဲ့သည္ကိုလည္း မသိရပါ။

သို႔ေသာ္ ျမတ္ဗုဒၶ၏ သာသနာအလင္းေရာင္ ျမန္မာႏိုင္ငံဝယ္ စတင္ျဖန္႔က်က္သည့္ သထံုေခတ္မွ စတင္ေပၚေပါက္လာသည္ဟုသာ ရဟန္းပညာရွိ၊ လူပညာရွိမ်ားက ခန္႔မွန္းခဲ့ၾကသည္။

ထိုသထံုေခတ္ သာသနာေတာ္ လင္းေရာင္ျခည္ စတင္ထြန္းလင္းသည့္ေခတ္မွသည္ ျမန္မာႏိုင္ငံတဝန္းသို႔ သမၺဳေဒၶဂါထာေတာ္ျမတ္ႀကီး ပ်ံ႔ႏွံ႔ခဲ့ပါသည္။

ဤသို႔ သမၺဳေဒၶဂါထာေတာ္ျမတ္ႀကီး ပ်ံ႔ႏွံ႔သြားျခင္းမွာ သမၺဳေဒၶဂါထာေတာ္ျမတ္သည္ ရိုးရိုးကုသိုလ္ရေအာင္ ဘုရားရွိခိုးအျဖစ္သာမက ယခုမ်က္ေမွာက္ဘဝ၌ ေတြ႔ႀကံဳရင္ဆိုင္ရမည့္ ေဘးဆိုးအမ်ိဳးမ်ိဳး၊ အႏၲရာယ္ဆိုး အဖံုဖံုတို႔မွ လက္ေတြ႔ မ်က္ေတြ႔ ပြဲေတြ႔ အႏၲရာယ္ကင္းၾကသည္ကို ေတြ႔ႀကံဳခံစားၾကရသျဖင့္ နာမည္ႀကီးျပီး ပူေဇာ္ကန္ေတာ့ၾကျခင္း၊ ရြတ္ဖတ္သရဇၩာယ္ၾကျခင္း ျဖစ္သည္။

သမၺဳေဒၶဂါထာေတာ္ျမတ္ႀကီးသည္ ဗုဒၶဘာသာဝင္တို႔ အေလးအျမတ္ထားသည့္ သရဏဂံုျမတ္သံုးပါးကို အျမဲမျပတ္ ႏွလံုးသြင္းျခင္း၊ ရြတ္ဖတ္ပူေဇာ္ျခင္းကဲ့သို႔ပင္ အက်ိဳးေက်းဇူးမ်ားကို ရရွိႏိုင္သည္။

အဘယ့္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ သမၺဳေဒၶဂါထာေတာ္ျမတ္ႀကီးသည္ ျမတ္ဘုရားကို ပို၍အားထားၾကည္ညိဳ ကိုးကြယ္ဆည္းကပ္ျခင္းႏွင့္ ျမတ္တရားႏွင့္ ျမတ္သံဃာအေပါင္းကိုလည္း ယံုၾကည္အားထားကာ ၾကည္ညိဳကိုးကြယ္ဆည္းကပ္ေသာ ဂါထာေတာ္ႀကီးအျဖစ္ ေတြ႔ရွိရပါသည္။

ထို႔ေၾကာင့္ သမၺဳေဒၶဂါထာေတာ္ႀကီးကို ရြတ္ဖတ္ပူေဇာ္ျခင္းသည္ သရဏဂံုသံုးပါးကို ရြတ္ဖတ္ပူေဇာ္ျခင္းကဲ့သို႔ အသြင္သ႑ာန္ျခင္း တူညီေနပါသည္။

သို႔ေသာ္ သမၺဳေဒၶဂါထာေတာ္ျမတ္ႀကီး၏ ထူးျခားခ်က္မွာ အႏႈိင္းမဲ့ျမတ္ဗုဒၶ တဆူတည္းကို ပူေဇာ္ထားျခင္းမဟုတ္၊၊ ငါးသိန္းတေသာင္းႏွစ္ေထာင္ ႏွစ္က်ိပ္ရွစ္ဆူကုန္ေသာ ပြင့္ေလကုန္ျပီးသည့္ ျမတ္ဗုဒၶအေပါင္းကို ပူေဇာ္ထားေသာ ဂါထာ (ဝါ) ဘုရားရွိခိုးႀကီး ျဖစ္သည္။

ထို႔အျပင္ ထိုအႏႈိင္းမဲ့ဘုရားရွင္မ်ား ေဟာၾကားေတာ္မူခဲ့သည့္ တရားေတာ္ျမတ္အေပါင္းတို႔အား၄င္း၊ ထိုျမတ္ဘုရားသခင္တို႔၏ တပည့္သားသာဝက ရဟႏၲာ၊ သံဃာေတာ္ျမတ္အေပါင္းတို႔အား၄င္း၊ ရိုေသလွစြာ ရွိခိုးပူေဇာ္ကန္ေတာ့ေသာ ဘုရားရွိခိုးဂါထာေတာ္ႀကီး ျဖစ္ပါသည္။

ထို႔ေၾကာင့္ သမၺဳေဒၶဂါထာေတာ္ႀကီးသည္ တန္ခိုးထက္ျမက္လွ၏။ အႏၲရာယ္ဆိုးအမ်ိဳးမ်ိဳးမွ ကင္းလြတ္ၾက၏။ အသတ္ခံရမည့္ေဘးဆိုး အဖံုဖံုမွ လြတ္ေျမာက္ၾက၏၊ ေရာဂါဆိုးအေထြေထြမွ ကင္းလြတ္ၾက၏။ ထို႔ေၾကာင့္ သမၺဳေဒၶဂါထာေတာ္ႀကီးသည္ ျမန္မာႏိုင္ငံဝယ္ ထင္ရွားေက်ာ္ေစာ ဂုဏ္သတင္း သင္းပ်ံ႔ျပီး ဗုဒၶဘာသာဝင္မ်ား ႏႈတ္ဖ်ားဝယ္ သီက်ဴးပူေဇာ္ေနၾကျခင္း ျဖစ္၏။

သမၺဳေဒၶဂါထာေတာ္ျမတ္ကို ျပန္လည္ စိစစ္ျခင္း---

အႏႈိင္းမဲ့ ေဂါတမဘုရားရွင္သည္ အေလာင္းေတာ္ဘဝက ဘုရားဆုကို စိတ္ကူးခဲ့သည္မွာ ၇-ေသခ်ၤတိုင္ ၾကာခဲ့ျခင္း၊

ႏႈတ္ျဖင့္ ျမြက္၍ ေတာင္းဆိုခဲ့သည္မွာ ၉-သေခ်ၤ တိုင္တိုင္ ၾကာခဲ့၏။ 

စိတ္ေရာႏႈတ္ပါ ေတာင္းဆိုခဲ့သည္မွာ ၄-သေခ်ၤႏွင့္ ကမၻာတသိန္းတိုင္တိုင္ ၾကာခဲ့၏။

ေပါင္း အသေခ်ၤ ၂၀-ႏွင့္ ကမၻာတသိန္းျဖစ္ပါသည္။

ဤတြင္ ၄-ေသခ်ၤႏွင့္ ကမၻာတသိန္းအတြင္း၌ တဏွကၤရာဘုရားမွစ၍ ဘုရားေပါင္း ၂၈-ဆူ ပြင့္ေတာ္မူခဲ့ၾက။ ထို ၄-သေခ်ၤႏွင့္ ကမၻာတသိန္းအတြင္း ပြင့္ေတာ္မူၾကေသာ ဘုရားရွင္တို႔ကို ရည္စူး၍ ဘုရားရွိခိုးေၾကာင္းကို သမၺဳေဒၶ အ႒ဝီသဥၥ-ပါဠိျဖင့္ ႏွစ္က်ိပ္ရွစ္ဆူကုန္ေသာ ဘုရားရွင္တို႔အား စတင္ပူေဇာ္ေၾကာင္း ေဖာ္ျပသည္။

စိတ္ကူးျဖင့္ ဆုေတာင္းခဲ့ေသာ ၇-သေခ်ၤႏွင့္ ႏႈတ္ျမြက္ဆို၍ ဆုေတာင္းခဲ့ေသာ ၉-အသေခ်ၤတို႔ကို ေပါင္းေသာ္ ၁၆-အသေခ်ၤျဖစ္၏။ ထို ၁၆-သေခ်ၤအတြင္း၌ ျဗဟၼာေဒဝဘုရားမွစ၍ ဘုရားေပါင္း (၅၁၂၀၀၀) (ငါးသိန္းတေသာင္းႏွစ္ေထာင္) ပြင့္ေတာ္မူခဲ့ၾကေလသည္။

ထို ၁၆-သေခ်ၤအတြင္း ပြင့္ေတာ္မူၾကေသာ ဘုရားရွင္အေပါင္းကို ရည္စူး၍ ရွိခိုးပူေဇာ္ေၾကာင္းကို 

သမၺဳေဒၶ ဒြါဒသဥၥ သဟႆေက။

ပဥၥသတ သဟႆာနိ၊ နမာမိ သိရသာမဟံ။

ပါဠိျဖင့္ ေဖာ္ျပထားသည္။

တဖန္-

ဒြါဒသဥၥ သဟႆေက၊ ပဥၥသတသဟႆာနိ၊ သမၺဳေဒၶ စ သိရသာမဟံ နမာမိ-ငါးသိန္းတေသာင္းႏွစ္ေထာင္ကုန္ေသာ ဘုရားရွင္တို႔ကို ဦးေခါင္းျဖင့္ တပည့္ေတာ္ရွိခိုးပါ၏-ဟု ဖြင့္ဆိုထားသည္။

တဖန္-

အပၸကာ ဝါဠဳကာ ဂဂၤါ၊ အနႏၲာ နိဗၺဳတာ ဇိနာ-ဟူေသာ ႏွစ္ပါဒသည္ ႏွဲႀကိဳးဆရာေတာ္ႀကီးႏွင့္ လယ္တီဆရာေတာ္ႀကီးမ်ားေခတ္တြင္ အဆိုပါႏွစ္ပါဒ မပါရွိေပ။ ေႏွာင္းေခတ္မွ ပါရွိလာခဲ့သည္။

ထိုႏွစ္ပါဒမပါလွ်င္ အသေခ်ၤ ၂၀-အတြင္း ပြင့္ေတာ္မူခဲ့ၾကေသာ ဘုရားရွင္တို႔ကိုသာ ရွိခိုးေသာဂါထာဟု မွတ္သားျပီး ထိုႏွစ္ပါဒပါလွ်င္ အသေခ်ၤ ၂၀-၏ ဟိုဘက္မွာ ပြင့္ေတာ္မူခဲ့ၾကေသာ ေပါရာဏေဂါတမ အစရွိေသာ ဘုရားရွင္အေပါင္းတို႔ကို ရွိခိုးပူေဇာ္ေသာဂါထာဟု ဖြင့္ဆိုထားပါသည္။

တဖန္--

ေတသံ ဓမၼဥၥ သံဃဥၥ၊ အာဒေရန နမာမဟံ-

ဟူေသာႏွစ္ပါဒျဖင့္ ထိုဘုရားအေပါင္းတို႔၏ တရားေတာ္ဆယ္ပါးႏွင့္ ရွစ္ပါးေသာ အရိယာသံဃာေတာ္ျမတ္ အေပါင္းကိုလည္း ရိုေသစြာရွိခိုးပါ၏ဟူ၍ အနက္အဓိပၸါယ္ဖြင့္ဆိုထားပါသည္။

ထို႔ေၾကာင့္ သမၺဳေဒၶဂါထာေတာ္ျမတ္ႀကီးသည္ ငါးသိန္းတေသာင္းႏွစ္ေထာင္ ႏွစ္က်ိပ္ရွစ္ဆူ ျမတ္ဗုဒၶအေပါင္းတို႔အား ပူေဇာ္ကန္ေတာ့ျခင္း၊ ထိုဘုရားရွင္အေပါင္းတို႔၏ တရားေတာ္ျမတ္အေပါင္းတို႔အား ရွိခိုးျခင္း၊ ထိုဘုရားရွင္အေပါင္းတို႔၏ တပည့္သာဝက ရဟႏၲာျမတ္အေပါင္းတို႔အား ရွိခိုးျခင္း စေသာ ရတနာျမတ္သံုးပါးတို႔အား ရွိခိုးပူေဇာ္ေသာဂါထာျဖစ္ပါသည္။

ထို႔ေၾကာင့္ ဤသမၺဳေဒၶဂါထာေတာ္ႀကီးမွာ ေႏွာင္းေခတ္မွ ေပၚလာေသာ္လည္း ေထရဝါဒဗုဒၶဘာသာဝင္တိုင္း အရိုအေသ၊ အေလးအျမတ္ထားကာ ပူေဇာ္ၾကသည္။

ထို႔ေၾကာင့္ပင္ က်ိဳက္လတ္ျမိဳ႔ေန ပစၧိမာရံုဆရာေတာ္ဘုရားႀကီးက ဤသမၺဳေဒၶဂါထာေတာ္ႀကီးသည္

ေလာကီ, ေလာကုတၱရာ ႏွစ္ျဖာေသာအက်ိဳးကို ေပးစြမ္းႏိုင္သည္ဟု မိန္႔ဆိုထားျခင္းျဖစ္သည္။

(သမၺဳေဒၶဂါထာ ဘုရားရွိခိုး ပါဌ္-အနက္)

သမၺဳေဒၶ အ႒ဝီသဥၥ၊ ဒြါဒသဥၥ သဟႆေက။

ပဥၥသတ သဟႆာနိ၊ နမာမိ သိရသာမဟံ။

အပၸကာ ဝါဠဳကာ ဂဂၤါ၊ အနႏၲာ နိဗၺဳတာ ဇိနာ။

ေတသံ ဓမၼဥၥ သံဃဥၥ၊ အာဒေရန နမာမဟံ။

နမကၠာရာႏုဘာေဝန၊ ဟိတြာ သေဗၺ ဥပဒၵေဝ။

အေနကာ အႏၲရာယာပိ၊ ဝိနႆႏၲဳ အေသသေတာ။

အ႒ဝီသံ-သံုးပါးဘဝ, သံုးေလာကတြင္, ဉာဏေရာင္ဖိတ္, ေအာင္ဘိသိက္ႏွင့္, ႏွစ္က်ိပ္ရွစ္ဆူကုန္ေသာ၊ သမၺဳေဒၶစ-တန္ေဆာင္ပမာ, ဉာဏ္ေရာင္ဝါျဖင့္, သစၥာပြင့္လင္း, တရားမင္းတို႔ကို၄င္း၊ 

ဒါြဒသဥၥ သဟႆေက-နိဗၺာန္ကိန္းေအာင္း, စက္ေမြ႔ေလ်ာင္းသည့္, တေသာင္းႏွစ္ေထာင္ကုန္ေသာ၊

သမၺဳေဒၶ စ-လေရာင္ပမာ, ဉာဏ္ေရာင္ဝါျဖင့္, သစၥာလင္းေျပာင္, ျမတ္ဘုန္းေခါင္တို႔ကို၄င္း၊

ပဥၥသတသဟႆာနိ-ေသာင္းတိုက္စၾကာဝဠာ, ဂုဏ္ဝါေရွာင္ရွိန္း, ငါးသိန္းကုန္ေသာ၊

သမၺဳေဒၶ စ-ေနေရာင္ပမာ, ဉာဏ္ေရာင္ဝါျဖင့္, သစၥာလင္းထိန္, ျမတ္မုနိန္တို႔ကို၄င္း၊ 

အဟံ-အကၽြႏ္ုပ္သည္၊ သိရသာ-ဦးေခါင္းရတနာ ျမတ္အဂၤါျဖင့္၊ နမာမိ-ရိုေသညြတ္က်ိဳး, လက္အုပ္မိုး၍, ရွိခိုးပါ၏။

ဂဂၤါ-ဂဂၤါယ-ဂဂၤါျမစ္အတြင္း၌၊ ဝါဠဳကာ-ရွိၾကကုန္ေသာ သဲတို႔သည္၊ အပၸကာ-နည္းၾကကုန္ေသး၏။ နိဗၺဳတာ-ဘံုဇာတ္သိမ္း၍ ျငိမ္းေအးေတာ္မူၾကကုန္ျပီးေသာ၊ ဇိနာ-ေႏွာင့္ယွက္ဖန္လာ, မာရ္ငါးျဖာကို, အရိယာမဂ္, ဘုန္းေရာင္စက္ျဖင့္, ခ်ိဳးဖ်က္လြယ္ကူ, ေအာင္ေတာ္မူေသာ, ဘုရားရွင္အေပါင္းတို႔ကား၊ အနႏၲာ-သခ်ၤာဂဏန္း, ေရတြက္မွန္းလည္း, ဆံုးခန္းတိုင္ေျမာက္, မေရာက္ႏိုင္ၾကကုန္၊ ေတ ဇိေန စ-ထိုဘုရားရွင္ တို႔ကို၄င္း၊ ေတသံ-ထိုငါးသိန္းတေသာင္းႏွစ္ေထာင္ ႏွစ္က်ိပ္ရွစ္ဆူကုန္ေသာ ဘုရားရွင္, မေရတြက္ႏိုင္ေသာ ဘုရားရွင္တို႔၏၊ ဓမၼဥၥ-တရားေတာ္ျမတ္ကို၄င္း၊ သံဃဥၥ-တပည့္သားသံဃာေတာ္ျမတ္ကို၄င္း၊ အဟံ-အကၽြႏ္ုပ္သည္၊ အာဒေရန-အာဒရံ-ရိုေသစြာ၊ နမာမိ-ရွိခိုးပါ၏။

နမကၠာရာႏုဘာေဝန-ဤသို႔ ရွိခိုးပူေဇာ္, ဖူးေျမႇာ္မာန္ေလွ်ာ့, ကန္ေတာ့ရေသာ, ပဏာမကုသိုလ္,

ေစတနာေၾကာင့္၊ သေဗၺ-ခပ္သိမ္းကုန္ေသာ၊ ဥပဒၵေဝ-ေဘးရန္တို႔ကို၊ ဟိတြာ-ပယ္ေဖ်ာက္၍၊ အေနကာ အႏၲရာ ယာပိ-တပါးမက, မ်ားလွသြယ္သြယ္, အႏၲရာယ္တို႔သည္လည္း၊ အေသသေတာ-အၾကြင္းအက်န္ မရွိေသာအားျဖင့္၊ ဝိနႆႏၲဳ-ေပ်ာက္ပ်က္ပါေစကုန္သတည္း။